《三字经》拼音拼音版.docx

《三字经》拼音拼音版rénzhīchūxìngběnshànxìngxiāngjìnxíxiāngyuǎn人之初,性本善。性相近,习相远。gǒubújiàoxìngnǎqiiānjiàozhīdàoguìyǐzhuān苟不教,性乃迁。教之道,贵以专。xīmèngmǔzélníchǔzǐbùxuéduànjīzhù昔孟母,择邻处。子不学,断机杼。dòuyānshānyǒuyìfāng窦燕山,有义方。jioàwǔzǐmíngjùyángyǎngbújioàfùzhīguò教五子,名俱扬。养不教,父之过。jioàbùyánshīzhīduòzǐbùxuéfēisuǒyí教不严,师之惰。子不学,非所宜。yòubùxuélǎohéwéiyùbùzhuóbùchéngqì幼不学,老何为。玉不琢,不成器。rénbùxuébùzhīyìwèirénzǐfāngshàoshí人不学,不知义。为人子,方少时。qīnshīyǒuxílǐyíxiāngjiǔlnígnéngwēnxí亲师友。xiàoyúqīnsuǒdāngzhríóngsìsuìnéngrànglí孝于亲,所当执。融四岁,能让梨。tìyúzhǎngyíxiānzhīshǒuxiàotìcìjinàwén弟于长,宜先知。首孝弟,次见闻。zhīmǒushùshímǒuwényīérshíshíérbǎi知某数,识某文。一而十,十而百。bǎiérqiānqiānérwànsāncáizhětiāndìrén百而千,千而万。三才者,天地人。sānguāngzhěrìyuèxīngsāngāngzhějūnchényì三光者,日月星。三纲者,君臣义。fùzǐqīnfūfùshùnyuēchūnxiàyuēqiūdōng父子亲,夫妇顺。曰春夏,曰秋冬。cǐsìshíyùnbùqióngyuēnánběiyuēxīdōng此四时,运不穷。曰南北,曰西东。cǐsìfāngyìnghūzhōngyuēshuǐhuǒmùjīntǔ此四方,应乎中。曰水火,木金土。cǐwǔxíngběnhūshùyuērényìlǐzhìxìn此五行,本乎数。曰仁义,礼智信。cǐwǔchángbùróngwědnàolinágshūmàishǔjì此五常,不容紊。稻粱菽,麦黍稷。cǐliùgǔrénsuǒshí此六谷,人所食。mǎniúyángjīquǎnshǐcǐliùchùrénsuǒsì马牛羊,鸡犬豕。此六畜,人所饲。yuēxǐnùyuēāijùàiwùyùqīqíngjù曰喜怒,曰哀惧。爱恶欲,七情具。páotǔgémùshíjīnsīyǔzhúnǎibāyīn匏土革,木石金。丝与竹,乃八音。gāozēngzǔfùérshēnshēnérzǐzǐérsūn高曾祖,父而身。身而子,子而孙。zìzǐsūnzhìxuánzēngnǎjiiǔzúrénzhīlún自子孙,至玄曾。乃九族,人之伦。fùzǐēnfūfùcóngxiōngzéyǒudìzégōng父子恩,夫妇从。兄则友,弟则恭。zhǎngyòuxùyǒuyǔpéngjūnzéjìngchénzézhōng长幼序,友与朋。君则敬,臣则忠。cǐshíyìrénsuǒtóngfánxùnméngxūjiǎngjiū此十义,人所同。凡训蒙,须讲究。xiángxùngǔm